/REBIS/
Philip K. Dick – tego pisarza nikomu przedstawiać nie trzeba, a zwłaszcza tym, którzy cenią sobie jego prozę i ciągle odkrywają w niej coś nowego. Tym razem przyszła pora na „Nasi przyjaciele z Frolixa 8”.
O książce przeczytać możemy że:
Willis Gram jest despotycznym oligarchą w świecie rządzonym przez zmutowanych jajogłowych. Nick Appleton to uległy robotnik, którego życie jest serią niekończących się frustracji. Do czasu, gdy obaj zakochują się w Charlotte Boyer, przebojowej kolporterce wywrotowej literatury. Wydaje się, że Nick ze swoją świeżo nabytą śmiałością nie wyjdzie z tych konkurów żywy, sprawy jednak przybierają nieoczekiwany obrót. Zaginiony przed laty przywódca rebeliantów wraca z międzygalaktycznej odysei z dziewięćdziesięciotonowym ładunkiem protoplazmy gotowej zaprowadzić nowy ład na Ziemi…
I znowu. Pod pozorem całkiem zwyczajnej antyutopii Dick serwuje nam odpowiedź na pytanie o dążenie ludzkości. Czy będzie to zagłada, czy nowy ład? Zazwyczaj wychodzi na to że jednak się unicestwimy, a jeśli jednak stworzymy „doskonałe” społeczeństwo będzie to tylko przykrywka dla czegoś gorszego. W tej powieści pisarz ten wykazał się też sporym poczuciem humoru, a to w jego historiach rzadkość. Większość jest pesymistyczna i nie dająca zbytniej nadziei na lepszą przyszłość. Dlatego polecam nie tylko tą powieść, ale i wszystkie inne tego pisarza. Zwłaszcza że Rebis wydaje je doskonale, wzbogacając je genialnymi rysunkami Wojciecha Siudmaka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz