/WYDAWNICTWO KOJRO/
Jegier Aaro Harjula podejmuje się przetransportowania więźniarki Miiny Malin do obozu dla jeńców, w którym ma być przesłuchana przez sędziego Emila Hallenberga. Podczas podróży łodzią obojgu przydarza się wypadek i trafiają na opuszczoną wysepkę. Po ośmiu dniach docierają wreszcie do Ruukkijoki, gdzie czeka na nich sędzia polowy Hallenberg: w cywilu pisarz i dziennikarz. Jednak kobieta milczy, a jegier Harjula także nie jest zbyt rozmowny.
Co takiego stało się na wyspie?
Książka oparta na faktach.
Zagłębiając się w lekturę stwierdziłem, że książce daleko do thrillera, czy też dreszczowca.
To raczej książka psychologiczna, ukazująca trudne relacje między bohaterami, którzy przebywając ze sobą, reprezentując całkowicie odmienne charaktery, muszą ze sobą współpracować.
Znakiem szczególnym tej powieści są krótkie, jakby urwane zdania.
Pełno tu nienawiści, wzajemnych pretensji, do siebie, ale i świata wkoło, miłości i oczarowania.
Trudno ocenić bohaterów i ich postawy moralne.
Nikt nie wydaje się tu do cna uczciwy, czy do szczętu zły.
W sumie każdy z nas ma w sobie dobro ze złem, zazwyczaj w harmonicznej proporcji.
Książka ciekawa i na pewno godna polecenia.
Dziękuję Wydawnictwu Kojro za udostępnienie mi tej pozycji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz