/DOM WYDAWNICZY REBIS/
Być może Daniel Keyes nie należy do grona najpopularniejszych pisarzy science fiction. Jednak swoim jednym dziełem zrobił to, co inni osiągają latami pracy. Chodzi tu oczywiście o „Kwiaty dla Algernona”, które – mimo tylu lat, które minęły od premiery – nadal porusza i potrafi wzruszyć, a najważniejsze – skłania do przemyśleń. Nakłądem wydawnictwa Rebis, w cyklu „Wehikuł czasu” prezentowane będą najwybitniejsze dzieła z szeroko pojętej fantastyki. Wybitne, ale i nieco zapomniane.
O Kwiatach… możemy dowiedzieć się że:
Trzydziestodwuletni Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo, ma iloraz inteligencji na poziomie 68 punktów. Uczy się czytać i pisać na zajęciach w Beekman College. Dwaj naukowcy z tej uczelni, doktor Nemur i doktor Strauss, prowadzą badania nad wzrostem inteligencji. Udało im się już za pomocą zabiegu chirurgicznego zwiększyć zdolności umysłowe myszy o imieniu Algernon i teraz chcą przeprowadzić taki sam eksperyment z człowiekiem.
Słowem podsumowania.
Powieść ta mimo że zaliczana do fantastyki ma w sobie coś, co przekona do siebie nie tylko czytelników, którzy uwielbiają taką literaturę. Wzruszająca, skłaniająca do własnych przemyśleń. Ciekawy zabiegiem w tej książce jest sposób jej pisania. Na samym początku mamy do czynienia – z osobą upośledzoną, mającą kłopot z logicznym myśleniem i zapisywaniem swoich przeżyć. Dopiero stopniowo, gdy eksperyment zaczyna przynosić efekty, zmienia się też sposób opisywania przeżyć samego Charliego, który zaczyna inaczej postrzegać świat wokół siebie.
OD 1959 roku książkę tę sprzedano w paru milionach egzemplarzy, a także sfilmowano. Jako ciekawostkę można podać, że pisarz jest także twórcą wstrząsającej książki „Człowiek o 24 twarzach”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz