I znów Lemire to zrobił. Wziął sprawdzony schemat – bo już trochę było opowieści o ratowaniu kogoś z zaświatów – i zrobił z tego kawał świetnej historii. Tytuł „Mazebook” nie brzmi może jakoś szczególnie, ale sam album robi spore wrażenie.
Porywająca i ambitna powieść graficzna słynnego Jeffa Lemire’a, laureata Nagrody Eisnera. Pogrążony w żałobie po stracie córki ojciec odbiera tajemniczy telefon. Rozmówczyni twierdzi, że jest jego ukochaną małą Wendy i że została uwięziona pośrodku labiryntu! Mężczyzna, przekonany, że dziecko kontaktuje się z nim z zaświatów, wyznacza zawiłą drogę przez inny poziom rzeczywistości, aby sprowadzić córkę z powrotem do domu...
Lamire potrafi. Co nie weźmie, jakby sztampowe nie było, o ile to nie superhero, przekuwa w złoto. A właściwie przekuwał, bo od paru lat tak właściwie wciąż siedzi w tych samych schematach, tak samo krojonych historiach i bohaterach. Na szczęście „Mazebook” to powrót do lepszej formy i zdecydowanie mniej wtórnego pomysłu. Ta historia to kawał esencjonalnego i emocjonalnego komiksu. Lemire umie zagrać tym, jak i klimatem, umie wejść w postacie i skroić je, a i trącić sporo nut w czytelniczych sercach. Wszystko to robi tak, jak i rysuje swoje komiksy, prosto, ale skutecznie. W skrócie: warto.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz