/CZARNA OWCA/
Zawsze się boję sięgać po powieść pisarza, który jest bestsellerowym autorem „The New York Times”. Niezwykle rzadko można tutaj trafić na coś wartego uwagi, a przynajmniej ja nie mam aż tyle szczęścia. W tym przypadku powieść Eriki Swyler „Światło innych gwiazd” okazała się strzałem w dziesiątkę.
O książce możemy przeczytać, że:
Jest rok 1986, jedenastoletnia Nedda Papas, która mieszka przy Centrum Kosmicznym na Florydzie, marzy o zostaniu astronautką. Dziewczynka jest zapatrzona w ojca inżyniera, pochłoniętego obsesyjną pracą nad niebezpiecznym projektem. Mężczyzna tworzy wynalazek, który drastycznie zmienia strukturę czasu, a życie jego najbliższych pogrąża w chaosie. Nedda musi zmierzyć się z sekretami ojca i z konsekwencjami jego niebezpiecznych marzeń, odnajdując przy okazji niespodziewaną sojuszniczkę – swoją matkę, z którą nigdy wcześniej nie potrafiła się porozumieć. Dekady później Nedda spełnia swoje dziecięce marzenie i zostaje astronautką. Podczas misji jej załoga staje w obliczu kryzysu, który zagraża powodzeniu przedsięwzięcia oraz ich życiu. Nedda ma szansę znaleźć rozwiązanie, ale żeby to zrobić, musi pogodzić się ze swoją przeszłością i przyszłością.
Słowem podsumowania.
Może nie jest to taka bomba intelektualna, jak ją zachwalano w niektórych opiniach. Jednak to nadal świetna powieść, którą absolutnie warto poznać. Dobrze napisana, dobrze pomyślana. Pozornie powieść w której chodzi o podbój kosmosu. Jednak jest to raczej powieść o ludziach i ich relacjach, oczekiwaniach względem siebie. Być może nie spełniła wszystkich moich oczekiwań, ale lektura dała mi sporo satysfakcji i polecam ją z czystym sercem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz