Pan na Wisiołach. Krzyk Mandragory Piotr Kulpa

/WYDAWNICTWO VIDEOGRAF/ Pętla wokół Smutów zaciska się. Kto jest temu winien, pytają. Odpowiedzi coraz bardziej ich od siebie oddalają i dezorientują. Magda traci zaufanie do męża. Czaruś buntuje się przeciw rodzicom i ucieka z domu. Tymoteusz w obawie przed wyjawieniem mrocznej tajemnicy rezygnuje z możliwości uleczenia syna. Ta kropla przepełnia czarę goryczy. Po wypadku Tymka w szopie nic nie będzie takie samo. W zamian za uratowanie życia Smuta staje się zakładnikiem Bargieła, który za pomocą mandragory realizuje swój szatański plan. Tymczasem rodziną Smutów interesują się agenci CBA, co jeszcze bardziej komplikuje niełatwą sytuację Tymoteusza. Uwięziony w ciele Cygana, rozdarty między żoną a demonicą, narażony na wrogość mieszkańców wioski, próbuje nade wszystko ratować syna, który całkowicie zagubił się w lawinie krwawych wydarzeń… Duszna atmosfera znana z tomu pierwszego narasta z każdą stroną. Nic nie jest tym czym się wydaje, bohaterowie zmieniają się z każdym zdaniem, sytuacją. Bohaterowie przyzwyczajają się do życia w odciętej od świata wiosce, a jej mieszkańcy odkrywają przed nimi coraz więcej swoich mrocznych sekretów. Ciekawym zabiegiem zastosowanym w tej powieści jest to, że każdy mieszkaniec wsi jest w jakimś stopniu narratorem snutej opowieści, nie tylko tłem do głównego wątku. Atmosfera pełna zła i półcieni wzmaga uczucie zagrożenia, nie tylko u bohaterów, ale i u czytelnika. Co będzie dalej, czy rodzina Smutów ocali siebie i swoje dusze? Nie wiem, nie daję im raczej szans, ale kto wie czym nas autor zaskoczy w 3 tomie. Jednym słowem, polecam. Dziękuję Wydawnictwu Videograf za udostępnienie mi tej pozycji.